مزایا و معایب مصرف طلا در دندانپزشکی

بیشتر طلاهای استفاده شده در دندانپزشکی به صورت آلیاژ با دیگر فلزات مانند پلاتین، پالادیوم، نقره، مس و روی می باشد. طلا عنصری غیرسمی بوده و در اثر فرآیندهای بیولوژیکی برای استفاده های دندانپزشکی آماده می گردد. برای دندانپزشک استفاده از این فلز به علت مقاومت بالا ، سختی زیاد ، بادوامی آن مناسب است، همچنین طلا هرگز سائیده نشده و تیره نمی شود. همچنین مقاومت بالا نسبت به عوامل شیمیایی باعث جلوگیری از پوسیدگی و زنگ زدگی طلا می گردد.
مزایای مصرف طلا در دندانپزشکی
- ماده با عمر زیاد.
- شکل پذیر بوده و به راحتی به شکل دلخواه در می آید.
- طلا دارای سختی درحدود مینای دندان است و به طور مناسب دندان را می پوشاند.
- طلا شکننده نبوده و خرد نمی شود.
- طلا سازگار با محیط زیست و غیرسمی می باشد.
معایب مصرف طلا در دندانپزشکی
- طلا بسیار گران است.
- طلا یک هادی بسیار مناسب حرارت می باشد.
- رنگ زرد طلا ممکن است بر زیبایی اثر نامطلوبی داشته باشد.
- طلا به ساختار دندان متصل نمی شود و هر زمانی ممکن است جدا شود.
- طلا ممکن است با قطب های الکتریکی بدن واکنش دهد.